εἴσοδον

εἴσοδον
εἴσοδος
entrance
fem acc sg

Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • въходъ — ВЪХОД|Ъ (122), А с. 1.Вход, приход (действие): свѣтьлоѥ же ˫ако подобаше ѿ всѣхъ ѹлѹчивъ сърѣтениѥ. свѣтьлѣишѹ же паче ѿ пьрвонастольника и ѿ самоѥ ц(с)рце въхода ѹполѹчи чьсти. (τῆς εἰσοδίου) ЖФСт XII, 71 об.; ˫Ако не подобаѥть попомъ прѣжде… …   Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)

  • ВХОД — [греч. εἴσοδος], в правосл. богослужении торжественная процессия священнослужителей, центральным моментом к рой является вход через св. врата в алтарь. Во время Божественной литургии совершаются 2 В. малый и великий; В. может также происходить во …   Православная энциклопедия

  • ад без выхода, а грехи без вывода — Ср. Тульск. архив. Сборн. посл. XVII в. Ср. Panditur ad nullas janua nigra praeces. Черная дверь не раскрывается ни за какую цену. Propert. 4, 11, 2. Ср. Αιδης εισοδον μεν έχει, εξοδον δε ουκ έχει. См. вход в него для всех открыт …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона

  • FOVEIS maxime Leones capi — Plin. docet l. 8. c. 16. quo respicit Ezech. c. 19. v. 2. ubi Iosiae filios et successores Ioachazum et Ioachimum, Propheta eleganti allegoriâ conferr cum leunculis, qui cum praedari et rapto vivere iam inciperent, in venatorum foveas et casses… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ενοικοδομώ — (AM ἐνοικοδομῶ, έω) [οικοδομώ] χτίζω, οικοδομώ κάπου αρχ. 1. οικοδομώ, χτίζω κάπου για τον εαυτό μου («τεῑχος ἐνοικοδομησάμενοι ἔφθειρον τοὺς ἐν τῇ πόλει», Θουκ.) 2. αποφράζω, κλείνω με τοίχο («ἐνοικοδομῆσαι τὴν εἴσοδον», Αρριαν.) 3. ανοικοδομώ …   Dictionary of Greek

  • μονεμβασία — Ιστορική μεσαιωνική πόλη στην ανατολική ακτή της Λακωνίας, χτισμένη σ’ ένα βράχο ύψους 300 μ., αποκομμένο από την ξηρά, με την οποία τη συνδέει μια γέφυρα. Η M., με 90 κατοίκους υπάγεται διοικητικά στον δήμο Μονεμβασίας. Η Μ. είχε παραμείνει… …   Dictionary of Greek

  • οποίος — α, ο και οποιός, ά, ό (Α ὁποῑος, οία, ον, ιων. τ. ὁκοῑος, η, ον, επικ. τ. ὁπποῑος, η, ον, αρσ. κρητ. ὀτεῑος, Μ και ὁποιός, ά, ό) (αναφ. αντων.) αυτού τού είδους, ό,τι λογής, ποιας λογής νεοελλ. 1. (με άρθρο) (αναφ. αντων.) ο οποίος, η οποία, το… …   Dictionary of Greek

  • πρόναος — Έτσι ονομαζόταν από τους αρχαίους Έλληνες αλλά και από τους Βυζαντινούς, ο περίστυλος χώρος που βρισκόταν μπροστά από τον κυρίως ναό. Ήταν γνωστός και ως πρόθυρο ή πρόδρομος. Στη χριστιανική αρχιτεκτονική, ο π. ονομαζόταν νάρθηκας και συχνά ήταν… …   Dictionary of Greek

  • τυρεψητός — ή, όν, Μ αυτός που έχει ψηθεί, που έχει μαγειρευθεί με τυρί («μετὰ τὴν εἴσοδον τῶν τυρεψητῶν ζωμῶν», Κ. Πορφ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < τυρός + ἐψητός «βραστός»] …   Dictionary of Greek

  • ИОАНН КУКУЗЕЛЬ — [Пападопул; греч. ᾿Ιωάννης Κουκουζέλης Παπαδόπουλος, ὁ μαΐστωρ] († до 1341), прп. (пам. греч. 1 окт.; во 2 ю Неделю по Пятидесятнице в Соборе Афонских преподобных), маистор (руководитель придворного хора), мон. Великой Лавры на Афоне, визант.… …   Православная энциклопедия

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”